|
Barış, Savaş, Adâlet ve Zulüm Hakkında.....
Ateşi
üfürsen alışıp yanar,
Suya bassan onu, söner aşikâr.
Hak sözü
işitmek istemeyenler,
Aklını yitirip ölecek heder.
Kin ile,
sulh ile sınanmış cihan,
Sulhundan hayır olmuş, kininden ziyan.
Koyma
kanla yıkasın şahlar dünyanı,
Bırak alevlenmesin düşmanın kanı.
Dövüşten
iyidir barışmak, şefkât,
Biri dert getirir, biri saadet.
Mademki
barışla yeşerir dilek,
Dövüşe at çarpmak daha ne gerek?
Kılıç
çekip yürüme mazlumların üstüne,
Her seher beddua et dökülmesin üstüne.
Kim ki,
zulmün evini berbat eder şimdiden,
Öz sabahki evini âbâd eder şimdiden.
Dünyada
zulmetmek yiğitlik değil,
Reaya beslemek çok iyidir, bil.
Her kim
ki, zulüm için kılıcı aldı,
Kan döken aslan gibi pençesiz kaldı.
Yatma yaşlı
gibi bu yolda aman,
Zalimden kendini koru her zaman.
Her kim
zor kullansa işinde eğer,
İşinin nizamı bozulup gider.
Her
kim zulmedip kargaşa yapsa bil,
Gönderir mezara onu her âdil.
Haksızlığa
uyarak günaha batmak nedir?
Kan döküp, zalim olup, şerefi atmak nedir?
Kim salsa
dünyaya zulüm bağını,
Demek ki, bağlar kendi el-ayağını.
Dünyada
çok leziz, şirin meyveler,
Nazara uğrarsa toprağa düşer.
Biriyle
Eskiden olursa kinin,
Kökünü kazıma onun neslinin.
Baba için
oğuldan alma intikam,
Çalış dost olasın onunla her an.
Kardeşin
kanını alma kardeşten,
Tamamen farklıdır çünkü sütle kan.
Aslı pis
olanı hiç yükseltme sen,
Kurdu beslemekten ziyan çekersen.
Utancından
nereye koyarsın başını sen,
Halkı çıkart ak güne, at zulmün taşını sen.
Adalet mülkünden
kim yüz çevirse,
Ona âkil demez akıllı kimse.
Dünyayı
namusla olur korumak,
Onunla yücelir devlet ve bayrak.
Kan ile ıslanmış
zulümkâr baştan,
Şüphe yok, iyidir başsız bir insan.
Yüz damarı
kesip çokça kan alan,
Titrer eli, alsa öz damarından.
Halka
divan tutanı bekler divan her yanda,
Mazlumların feryadı korkuludur cihanda.
Zulümkarlık
dağıtır, berbat eyler ülkeyi,
Adalet saadetle âbad eder ülkeyi.
Memleketin
direği adalettir her zaman,
Adaletle nasibin saadettir her zaman.
|